وب سایت تخصصی سیاست گذاری عمومی

هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر تشدید رقابت  قدرت‌‌های بزرگ بر روابط ایران با امریکا در حوزه امنیتی است. چین (و  شاید روسیه) در تلاش بوده‌اند تا موقعیت فرومایه قدرت خود را در مقایسه با قدرت ‌‌امریکا درنظام  ‌‌‌بین‌الملل تغییر دهند، و ممکن است در نهایت موفق شوند که به‌عنوان رهبر جهانی از ایالات متحده سبقت بگیرند. با تشویق دشمنان و رقبای ‌‌‌منطقه‌ای ایران که تلاش‌های مربوط به حل‌و‌فصل منازعات با هدف پایان دادن به دشمنی طولانی‌شده دو کشور را به چالش کشیده‌اند، سیاستمداران واقع‌گرا و نومحافظه‌کار ‌‌امریکایی متقاعد شده‌اند که از ایران‌هراسی (ترس غیرمنطقی از ایران) بیشترین سود را به‌دست می‌آورند، حتی به قیمت تشدید تنش‌ها  که می‌تواند جنگ سرد بین دو کشور را به وضعیت همیشگی روابط متقابل تبدیل کند، و امنیت منطقه‌ای را تهدید کند. پرسش‌ اصلی پژوهش این است که «چرا و چگونه هژمونی ایالات متحده و رقابت قدرت‌های بزرگ بر روابط متقابل ایران و ‌امریکا تأثیر داشته است؟» در چارچوب نوواقع‌گرایی، و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی بیانات مقامات و مهم‌ترین اسناد دولتی امریکایی در مورد راهبردهای امنیت ملی، و نیز تحلیل داده‌های آماری نشان‌دهنده ابعاد قدرت نسبی امریکا فرضیه‌ زیر آزمون می‌شود: هرچه فشارهای اقتصادی بر ایران بر اثر تعلل اروپایی‌ها و ‌امریکا برای رفع تحریم‌ها بیشتر شود، ایران برای مقابله با دشمنی ‌امریکا ناگزیر به نزدیک‌تر شدن به چین و روسیه خواهد شد، و سیاستمداران ‌امریکایی مصمم‌تر می‌شوند که روابط خود را با هم‌پیمانان و شرکای منطقه‌ای تقویت کنند. نتیجه کلی این است که رقابت قدرت‌های بزرگ برای گسترش برتری جهانی افزایش خواهد یافت و تأثیر نامطلوبی بر امنیت خلیج‌فارس خواهد گذاشت. با افزایش تنش بین امریکا، چین و روسیه، شاهد تداوم دشمنی در روابط ایران با امریکا و نزدیک‌ترین هم‌پیمانان منطقه‌ای آن   خواهیم بود. در این شرایط مسابقه تسلیحاتی به‌ویژه در زمینه گسترش برنامه موشک‌های بالستیک و پهپادها از یک سو، و درگیری‌های نامنظم و هیبریدی تشدید خواهند شد.