دومین اقتصاد بزرگ جهان در حرکت آهسته‌ی رشد و توسعه‌ی خود، به اصلاحات سخت و شدیدی جهت انتقال از اقتصاد تولید محور به سمت اقتصاد بر مبنای خدمات دست زده است. در ابتدا دولت با آزمایش مالیات بر ارزش افزوده در سال 1979 آغاز کرد و اعمال مالیات بر بخش‌های خاص را در سال 2012 به انجام رساند. چهار بخش آخر یعنی ساخت و ساز، مالی، دارایی و خدمات طولانی مدت که عبارتند از غذا و مشروبات الکی، خدمات درمانی و صنایع گردشگری نیز قانون مالیات بر ارزش افزوده را آغاز کردند. مالیات بر شغل مستقیما از کسب و کارها مالیات اخذ می‌کند. در حالی که مالیات بر ارزش افزوده – که گاهی مالیات بر کالاها و خدمات خوانده می‌شود – را در نهایت مشتری پرداخت می‌کند و بار شرکت‌هایی که با افزایش هزینه و کاهش پیشرفت مواجه هستند، را کم می‌کند. مصرف‌کنندگان سطوح مختلفی از مالیات بر ارزش افزوده را بر اساس صنعت مورد نظر پرداخت می‌کنند. بیشتر بخش‌های خدماتی، مالیات بر شغل با نرخ 5 یا 3 درصد را پرداخت می‌کردند. دولت چین امیدوار است که امسال با این اصلاحات، بار مالیاتی را تا بیش از 77.23 بیلیون دلار کاهش دهد. این کار بخشی از اصلاحات وسیع‌تر با هدف حذف قوانین زائد و دست و پاگیر و کاهش نقش دولت در مشاغل مختلف انجام شده است تا نیروهای بازار، فضای وسیع‌تری برای شکوفایی و رشد پیدا کنند. میزان کسری چین در سال 2016 به بیش از 3 درصد رسیده است که در سال 2015 این رقم 2.3 درصد بود و این امر به دلیل کاستن از مالیات بر شغل است. دولت‌های محلی که تا پیش از این از درآمد حاصله از مالیات بر شغل سود برده و به آن متکی بودند، ممکن است با این طرح جدید مالیاتی با مشکلات بیشتری مواجه شوند. سود حاصله از مالیات بر ارزش افزوده بین دولت مرکزی چین و دولت‌های محلی به صورت 50 درصد تقسیم خواهد شد. بخش خدماتی چین بیش از 50 درصد از اقتصاد کشور را تشکیل می‌دهد.

مترجم: نیرا منتخبی، منبع: رویترز، تاریخ: اول می 2016