یحیی پروندی: دبیر کل "انجمن بین‌المللی تأمین اجتماعی" (ISSA[i])، از طرح جهانی سازمان بین‌المللی کار (ILO) درباره آینده‌ی کار، استقبال کرده و فعالان تأمین اجتماعی را به یک "تغییر پارادایمی" برای پاسخگویی به شرایط در حال گذار کار، فراخوانده است.
هانس کانکولفسکی[ii] در کنفرانس بین‌المللی کار که هشتم ژوئن سال جاری برگزار شد پیش‌بینی کرد که طرح سازمان بین‌المللی کار، انعکاس "کار شایسته[iii]" و عدالت اجتماعی را در جهان به‌سرعت در حال تغییر، تقویت می‌کند. تأمین اجتماعی و حفاظت از نیروی کار به‌عنوان ارکان عدالت اجتماعی و کار شایسته به شمار می‌روند و می‌تواند با پشتیبانی از افراد و توسعه‌ی سطح پوشش خود، نقش بسزایی در رشد اقتصادی ایفا کند. اما شرایط کار به‌سرعت در حال تغییر و وابستگی‌های پیچیده درونی آن در اقتصاد جهان نیازمند رویکردهای جدیدی است.
وی خاطرنشان کرد که تأمین اجتماعی برای اینکه هنوز به‌عنوان یکی از ارکان "کار شایسته" در آینده قرار گیرد، بایستی متحول گردد. تأمین اجتماعی باید حفاظت کافی فراهم کند، اما درعین‌حال بایستی قابلیت استخدام و بازگشت به کار افراد آسیب‌دیده را نیز ارتقا دهد. تأمین اجتماعی بایستی به نقش خود در رسمی سازی استخدام، جامه عمل بپوشاند. بایستی تمرکز خود را بر پیشگیری گذاشته و شرایط کار سالم را مدنظر قرار دهد. بایستی به توانمندسازی افراد و شکوفایی ظرفیت‌های آنان به‌عنوان سرمایه‌گذاری در ظرفیت‌های افراد و توسعه اجتماعی و اقتصادی، روی آورد.
رویکرد "تأمین اجتماعی پویا[iv]" که توسط ISSA ارائه شده است، تلاشی است در این راستا. رویکرد اولیه‌ی بسیاری از سیستم‌های تأمین اجتماعی، جبران درآمدی خسارت‌ها و آسیب‌هایی بود که به کارگران بیمه‌شده و خانواده‌هایشان تعلق می‌گرفت. درحالی‌که این نقش بیمه‌های اجتماعی هنوز محور تأمین اجتماعی به شمار می‌رود، اما انتظارات وسیع‌تری از سیستم‌های تأمین اجتماعی شکل گرفته که همانا سرمایه‌گذاری‌های پیشگیرانه و پیشفعالانه[v] در کاهش ریسک‌های زندگی است که از آن به‌عنوان "تأمین اجتماعی پویا" یاد می‌شود.
این رویکرد معتقد است که دوره‌های مشخصی در چرخه زندگی افراد وجود دارد که در هر دوره و سن، ریسک‌های مشخص مرتبط با آن وجود دارد که بایستی از آن پیشگیری نمود یا از احتمال وقوع آن کاست. این دورهها عبارتند از: دوره والدینی؛ نوزادی، کودکی؛ جوانی؛ بزرگ‌سالی (دوره کار)؛ و سن پیری. نظام تأمین اجتماعی در حالت ایدئال خویش بایستی به دنبال پوشش ریسک‌های مربوط به همه‌ی مراحل زندگی افراد باشد.
برای این امر، تأمین درآمدی ارائه شده توسط طرح‌های تأمین اجتماعی باید به‌طور استراتژیکی با حمایت‌های همنوع خود، ارتقای فرهنگ پیشگیری و دستیابی به مراقبت‌های درمانی و آموزش کافی ترکیب شود. این امر پنجره‌ای به‌سوی تحقق حقوق بشر در تأمین اجتماعی و به‌تبع آن عدالت اجتماعی می‌گشاید.
به نظر می‌رسد، با توجه به شرایط در حال تغییر کار در سرتاسر جهان، این تغییر پارادایم و سیاست‌گذاری‌های مرتبط با آن در تمام کشورها یک ضرورت به شمار می‌رود و نه صرفاً یک انتخاب فانتزی.
[i] . International Social Security Association
[ii] . Hans-Horst Konkolewsky
[iii]. Decent Work
[iv]. Dynamic Social Security
[v]. Proactive